ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ........
Ήξεις Αφίξεις
Αριστείδης Στεργιάδης Ύπατος Αρμοστής Σμύρνης
18 Μαΐου 1919
Ο Στεργιάδης έφτασε στη
Σμύρνη το μεσημέρι της 18ης Μαΐου 1919, με το αντιτορπιλικό «Λέων». Όταν οι
Έλληνες της Σμύρνης πληροφορήθηκαν την είδηση πανηγύριζαν διότι έβλεπαν στο
πρόσωπο του Υπάτου Αρμοστή να εδραιώνεται η ελευθερία στον τόπο τους ύστερα από
πολλών αιώνων σκλαβιάς. Την επόμενη μέρα οι πρόκριτοι της πόλης έσπευσαν στο
γραφείο του να τον υποδεχτούν. Με λόγια πατριωτικά εξέφραζαν τα αισθήματα χαράς
που ένιωθαν για την παρουσία του στην πόλη.
Μετά τις προσφωνήσεις
τους απάντησε ο Στεργιάδης με ένα σύντομο λόγο γεμάτο βίαιες εκφράσεις και
απειλές: «Έφερα μαζί μου δια να
διοικήσω καλώς τον τόπον, έναν βούρδουλα, τον οποίον δεν θα διστάσω να
χρησιμοποιήσω, σκληρώς και αδιακρίτως».
Και οι Έλληνες πρόκριτοι, που με τις θυσίες και τις προσφορές τους στήριζαν την
οικονομία και την εκπαίδευση του τόπου ακούγοντας από την εκπρόσωπο του
επίσημου κράτους, του ελληνικού, τις απειλές, μένουν άναυδοι. Δεν μπορούν να
αρθρώσουν λέξη. Απλά στέκονται εκεί και σκέφτονται.
Ένας δημοσιογράφος, ο Μιλτιάδης Σεϊζάνης, τόλμησε να απαντήσει: «Κύριε Ύπατε Αρμοστά. Καλά θα κάνετε να
κρεμάσετε το βούρδουλα στον τοίχο. Εκατοντάδες χρόνια επεριμέναμε την σημερινή
ημέραν. Μη θέλετε να δηλητηριάσετε την χώραν μας»8 Σεπτεμβρίου 1922
.......Το απόγευμα της ίδιας ημέρας επιβιβάστηκε στο αγγλικό
πλοίο “Iron Duke” (σιδηρούς δουξ), ο Ύπατος Αρμοστής της Σμύρνης, Αριστείδης Στεργιάδης, με
προορισμό την Κωνσταντινούπολη, η οποία τότε ήταν υπό τη διοίκηση των Συμμάχων.
Από εκεί μετέβηκε στη Γαλλία, όπου έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του, χωρίς
ποτέ να πατήσει πόδι σε ελληνικό έδαφος. Για τον Στεργιάδη γράφει τα
ακόλουθα ο διδάκτορας Ιστορίας Βλάσης Αγτζίδης:
Με άλλα λόγια "ήξεις αφήξεις ουκ εν πολέμω θνήξεις" για τον προστάτη του Ελληνισμού Στεργιαδη
Αντιθέτως "ηξεις, αφήξεις ουκ, εν πολέμω θνήξεις" για εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων.
